robiąc coś

См. также в других словарях:

• tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… …   Słownik języka polskiego

• posmarować — dk IV, posmarowaćruję, posmarowaćrujesz, posmarowaćruj, posmarowaćował, posmarowaćowany 1. «pokryć powierzchnię czegoś warstwą jakiejś substancji» Posmarować chleb dżemem, masłem. Posmarować twarz kremem. Posmarować zawiasy oliwą. 2. pot. «dać… …   Słownik języka polskiego

• świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

• własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi …   Słownik frazeologiczny

• chodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chodzićdzę, chodzićdzi, chodź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku i zwierzętach: poruszać się bez określonego kierunku za pomocą nóg w taki sposób, że jedna z nich (lub …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wrobić — dk VIa, wrobićbię, wrobićbisz, wrób, wrobićbił, wrobićbiony wrabiać ndk I, wrobićam, wrobićasz, wrobićają, wrobićaj, wrobićał, wrobićany 1. «tkając, robiąc coś na drutach wpleść w tkaninę nitki innego rodzaju lub koloru» Sweter z wrabianymi… …   Słownik języka polskiego

• czaić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czaję się, czai się, czaj się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czekać na kogoś lub na coś w ukryciu z zamiarem napadnięcia; robiąc coś, okazywać charakterystycznym zachowaniem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tłuc się — I – stłuc się {{/stl 13}}{{stl 7}} o rzeczach: ulegać przypadkowemu stłuczeniu, zgnieceniu; rozbijać się, roztłukiwać się, pękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajko się stłukło. Szklanki ciągle się tłuką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wrabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wrabiaćam, wrabiaća, wrabiaćają, wrabiaćany {{/stl 8}}– wrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wrabiaćbię, wrabiaćbi, wrób, wrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robiąc coś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zakurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zakurzyćrzę, zakurzyćrzy, zakurzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pobrudzić, pokryć coś kurzem, pyłem (np. robiąc coś); narobić kurzu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakurzyć buty,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dociągnąć — dk Va, dociągnąćnę, dociągnąćniesz, dociągnąćnij, dociągnąćnął, dociągnąćnęła, dociągnąćnęli, dociągnąćnięty, dociągnąćnąwszy dociągać ndk I, dociągnąćam, dociągnąćasz, dociągnąćają, dociągnąćaj, dociągnąćał, dociągnąćany 1. «ciągnąc przybliżyć… …   Słownik języka polskiego